فرزانه بابایی

بیا بهار را از همه این سال ها کم کنیم تو که خوب می دانی آفتاب از میان پلک هایت آغاز می شود و آن چند تار موی سفید زمستان من است حالا بیا باران را بهانه کنیم با نامه ها فال بگیریم خیس گریه شویم اصلا بیا تمام این حرف ها را فراموش…
ادامه مطلب ...