شیرین بیان گیاه بومی مناطق مدیترانه است که ساقه های آن به یک متر تا دو متر هم می رسد. این گیاه گل هایی به رنگ بنفش، سفید و زرد دارد و ریشه آن بطور عمیق در زمین فرو می رود. در این مطلب خواص شیرین بیان در طب سنتی و عوارض مصرف شیرین بیان را بررسی می کنیم:
شیرین بیان در طب سنتی تمدن های قدیم:
ردپای گیاه شیرین بیان در طب سنتی ایران، مصر باستان، روم، یونان، چین و هند دیده می شود.
در طب سنتی چین، ریشه شیرین بیان یکی از مهم ترین مواد تشکیل دهنده داروهاست، به طوری که حدود ۵۰٪ از داروهای گیاهی چینی حاوی مقادیر مختلف شیرین بیان است.
در هند، ریشه شیرین بیان که نام سانسکریت باستانی Yasthimadhu را به ارمغان دارد، پایۀ بیشتر داروهای سنتی است.
در انگلستان، راهبان مقدسی که در جنگ های صلیبی از اسپانیا مهاجرت کرده بودند، گیاه شیرین بیان را به صومعه خود در غرب یورکشایر باستانی بردند. این عصاره در شهر قدیمی پونتفراکت رشد کرد و عصارۀ این گیاه برای طعم نوشیدنی ها مورد استفاده قرار گرفت.
در ایالات متحده، تنها یک گونه از گیاه شیرین بیان وجود دارد و هیچ کاشت تجاری از این گیاه وجود ندارد. از این گیاه برای کاهش درد دندان و کاهش تب پس از زایمان استفاده می شود.
ترکیبات درمانی شیرین بیان:
مولکول اصلی شیرین بیان که به طعم شیرین آن شبیه است، گلیسیریزین است. سایر ترکیبات موجود در شیرین بیان عبارت است از: گلوکز، سقز، منیت، نشاسته، آسپاراژین، فلاوونوئیدها و فیتواستروژن ها.
شیرین بیان در دوزهای بالا باعث مشکلات زیر می شود:
موارد ثابت شده ای وجود دارد که مردم پس از مصرف مقادیر زیاد شیرین بیان دچار فلج عضلانی و کاهش سطح پتاسیم می شوند و به بیمارستان مراجعه می کنند. دوزهای بیش از ۲۰۰ گرم در روز می تواند بسیار خطرناک باشد، بنابراین توصیه می شود هنگام مصرف بیش از حد شیرین بیان با پزشک مشورت کنید.
منبع: medicinal properties of licorice
تاریخ بروزرسانی: چهارشنبه ۲۷ فروردین ۱۳۹۹ ۶:۵۱ ب.ظ
نمایش نظرات
سلام.
وبسایتتون خیلی خوب و مفیده.
به کارتون ادامه بدین
ما در زمینه درب های ضد سرقت و ضد حریق فعالیت می کنیم.
خوشحال میشوم از وبسایت ما دیدن کنید
سلام
خواستم بابت وبسایت خوبتون ازتون تشکر کنم و امیدوارم باعث ایجاد انگیزه براتون بشه