پارافیلیا یا اختلال جنسی چیست؟

نابهنجاری‌های جنسی یا پارافیلیا از جمله مفاهیمی است که ممکن است در مورد آن، درک درستی وجود نداشته باشد.

با این حال، بر اساس بعضی تعاریف پارافیلیا، اختلالی است که به موجب آن، فرد، تمایلات جنسی، خیال‌پردازی‌ها و یا رفتارهایی دارد که مکرّر و از لحاظ جنسی برانگیزاننده‌اند و شامل موارد زیر می‌شوند:

۱- موضوعات غیر انسانی
۲- کودکان یا سایر افراد ناراضی
۳- رنج کشیدن یا تحقیر شدن خود یا شریک جنسی

باید توجه داشت که این اختلال‌ها یا به طور کل، نابهنجاری‌های جنسی، اگر بیش از ۶ ماه دوام نداشته باشند به عنوان معظل و ناهنجاری پارافیلیا شناخته نمی‌شوند و با هوس یا خیال‌پردازی‌های جنسی یا حتی امتحان یک یا دوبار آن توسط یکی از زوجین، فعالیت‌های جنسی غیر عادی یا رفتار نابهنجار نیستند.

افراد مبتلا به این اختلال‌ها مدام با این افکار درگیر هستند و اگر خود را از این نحسی‌‌ رها نکنند آرام نمی‌گیرند.

این نابهنجاری‌ها، زندگی شخص را در زمینه‌های مختلف شخصی، اجتماعی، شغلی و… مختل می‌کند.

یکی از بد‌ترین و ناراحت کننده‌ترین انواع نابهنجاری‌های جنسی پدوفیلیا یا داشتن ارتباط جنسی با بچه‌ها و کودکان است به موجب این اختلال یک فرد بزرگسال، نسبت به کودکان نابالغ از لحاظ جنسی تمایلات خارج از کنترل دارد.

دردناک‌ترین حالت پارافیلیا این است که این قربانیان ربوده می‌شوند یا شکنجه می‌شوند و ماه‌ها و سال‌ها با تهدید مجبور به حفظ چنین روابط مخربی هستند. عمدتاً دختر‌ها بیشتر مورد اینگونه سوء استفاده‌های جنسی قرار می‌گیرند به خصوص در جوامع در حال توسعه و با سطح آگاهی‌های کمتر.

اکثر افرادی که دست به سوء استفاده جنسی از کودکان می‌زنند مرد هستند که حداقل شانزده سال دارند. بسیاری از این افراد، متأهل هستند تا در لوای زندگی سالم خانوادگی بتوانند نزدیک کودکان باشند.

انواع مختلف این اختلال وجود دارد که شامل موارد متعددی از جمله:

رفتارهای ساده مانند دست زدن به اندام‌های تناسلی کودک یا خواستن انجام این عمل از سوی آن‌هاست.
رفتارهای متجاوزانه خشن
ارتباط با پسربچه‌ها
زنا با محارم
سوء استفاده جنسی از دختران و پسران ارباب خانه توسط خدمتکاران یا بزرگترهای فامیل مانند عمو و….

از آنجا که این اختلال، تأثیرات زیادی روی شخص قربانی به جای می‌گذارد تحقیقات بسیاری در مورد آن انجام شده است. البته آمار و ارقام دقیقی وجود ندارد زیرا بسیاری از قربانیان تا پایان عمر در مورد اختلال خود یا سوء استفاده‌ای که از آن‌ها شده است سکوت می‌کنند و درصد بسیار کمی از مبتلایان به پارافیلیا در صَدَد درمان یا مراجعه به روان‌شناس برمی آیند.

مشکلات متعدد در زندگی زناشویی
از آنجایی که شخص قربانی، متحمّل فشارهای روانی بسیاری می‌شود و بسیاری از آن‌ها به دلیل موانع فرهنگی تا پایان عمر در مورد آن سکوت می‌کنند و بسیاری از آن‌ها اگر از شخص متجاوز‌‌، رها شده باشند در زندگی زناشویی آینده خود خود دچار اشکال خواهند بود.

هراس و ترس دائمی
این افراد از ترس‌های گوناگون به خصوص از موقعیت‌های مشابه، هراس دارند مثلاً تا پایان عمر از تنها ماندن حتی با آشنایان خود می‌ترسند، از رابطه جنسی هراس دارند یا به هیچ عنوان لذتی نمی‌برند و هر رابطه جنسی با همسر نیز برایشان خالی از احساس و کابوس است.

ابتلاء به افسردگی
این افراد همچنین از افسردگی رنج می‌برند و تمایل به خودکشی یا مردستیزی و حتی قتل و انتقام از متجاوز یا مردان در آن‌ها به چشم می‌خورد.

سکوت به خاطر ترس از گناهکار شناخته شدن
بسیاری از آن‌ها از وحشت واکنش والدین یا گناهکار شناخته شدن خودشان هرگز لب به سخن نمی‌گشایند و تا سال‌ها مورد تجاوز‌‌ همان شخص یا اشخاص دیگر واقع می‌شوند بسیاری از آن‌ها آینده جنسی همراه با اختلالات یا نابهنجاری‌های دیگر جنسی یا کژکاری‌های جنسی دارند.

یکی در همین نزدیکی‌ها
بعضی از این افراد از طرف ارباب خانه مورد تجاوز قرار می‌گیرند و حتی اگر اعتراض کنند خانواده شخص به دلیل اینکه از نان خوردن نیفتند یا همین زندگی خدمتکاری را از دست ندهند سکوت می‌کنند.

بسیاری نیز مورد تجاوز افراد زیر دست خود یا خدمتکاران خانه قرار می‌گیرند و با تهدید سکوت می‌کنند. هیچ آمار جامع و کاملی در مورد تعداد افراد مبتلا به این اختلالات یا تعداد قربانیان وجود ندارد به خصوص در جوامع بسته‌تر.

بعضی از این افراد هم در بزرگسالی به تازگی خاطرات زندگی دردناک خود را می‌نویسند یا در ‌‌نهایت دست به خودکشی می‌زنند.

آنچه مسلم است خشم و درد و رنج پنهان در این افراد، امکان بروز هرگونه مشکلات روحی و روانی یا بزهکار شدن فرد، دست به قتل یا خودکشی زدن در این افراد را پدید می‌آورد. این کودکان در آینده دنیا و حتی‌ گاه اطرافیان خود را امن و امین نمی‌دانند و در ادامه مسیر زندگی خود با مشکلات بسیاری مواجه هستند.

چه باید کرد؟!
باید به فرزندان آموزش دقیق داده شود و باید بدانیم تنها گفتن با غریبه‌ها صحبت نکن و جایی نرو یا به خانه راه نده کافی نیست زیرا بسیاری از متجاوزان آشنایان و نزدیکان فرد یا کسانی هستند که به راحتی به خانه رفت و آمد می‌کنند. باید علاوه بر این‌ها به آن‌ها آموزش داده شود که چه نوازش و نزدیکی خوب یا بد است، لمس چه قسمت‌هایی از بدنشان توسط همه ممنوع است یا منظور ما از لمس و برخورد غلط چیست.

همچنین باید به آن‌ها جرأت و آموزش کافی داده شود تا کوچک‌ترین تماس یا حرکت ناشایستی را گزارش دهند.

همچنین والدین باید از تأثیرات وحشتناک چنین عملی بر روان و زندگی فرزندانشان مطلع باشند و آن‌ها را دعوت به سکوت نکنند به سرعت از یک روان‌شناس کمک بگیرند و اقدامات لازم را انجام دهند. همچنین به هیچ عنوان قربانی نباید ملامت شود و گناهکار شناخته شود.

امتیاز دهید: post
ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.