مارسلین دزبورد والمور

زمان محبوس زمان را که می‌دواند ساعت در عبور از آن لحظه عظیم به لرزه می‌افتد نفس‌های یکنواخت‌ات چون پرنده‌ای آوازخوان در آشیانه ایمن‌اش و عقربه‌هایی که دیگر نمی‌تپند: همه‌چیز خاموش می‌شود؟ مثل سپیده‌دم روزهایی که در برابرت…
ادامه مطلب ...