ماندانا زندیان

من یوسفم چشم‌های تو را می‌نویسم بلند وُ صدایت خاک، باد، آتش، زمان آب می‌شود گرم وُ باران، که پاک می‌کند سطرهای موازیِ میله‌های نبودنت را وَ دست‌هایت که در زخم‌های من همیشه‌اند وُ مرگ، که سایهٔ جنگ است وُ حصر، که سایهٔ ترس وُ خون…
ادامه مطلب ...