توصیه‌هایی به زوج‌های همکار

وقتی کسی به کلمه «شریک» اشاره می کند، همیشه مشخص نیست منظور او شریک کاری است یا شریک زندگی. اما در کتابی جدید تحت عنوان «شما و شریکتان» به زوج های کارآفرینی که در کسب وکار، زندگی و عشق موفق شده اند پرداخته شده و با زوج هایی مصاحبه شده که هر دو معنی این کلمه را در خود دارند.

میریام هاولی و جفری مک اینتایر، نویسندگان این کتاب، زوجی هستند که یک شرکت مشاوره مدیریت را تاسیس کرده اند. اگر کار کردن با همسرتان عجیب به نظر می رسد، نویسندگان این کتاب آن را امری عادی می دانند. کسب وکارهای کوچک خانوادگی سال های سال یک مدل اقتصادی غالب و برجسته بوده اند (مثل زمین های کشاورزی خانوادگی که زن و شوهر هر دو در آن نقشی واضح و مهم داشته اند) به گفته مک اینتایر، «با هم کار کردن، تعاون و ظرفیت مدیریت امور به عنوان یک زوج، جزء لاینفک زندگی اقتصادی در گذشته بوده است.» هاولی و مک اینتایر در کتاب خود با حدود ۵۰ زوج همکار صحبت کرده و در میان تعدادی از آنها که موفق بوده اند، ویژگی های مشترکی یافته اند. مثلا یکی از این فاکتورها این بوده که آنها روابط دوستانه و صمیمانه را به رابطه کاری ترجیح داده اند. این زوج در مصاحبه با روزنامه وال استریت ژورنال، در مورد اینکه چگونه زوج ها می توانند جنبه های چندگانه زندگی را با هم ترکیب کنند، توضیح داده اند.

وال استریت ژورنال: اگر بخواهید به زوج هایی که به با هم کار کردن فکر می کنند، یک توصیه بکنید، آن توصیه چیست؟

هاولی: داشتن رابطه دوستانه محکم و استوار کلید موفقیت آنها است. شما باید در برابر کارهایتان مسوولیت پذیر و پاسخگو باشید که این امر فضایی سرشار از اعتماد و اطمینان به وجود می آورد. بعد از آن، می توانید اشتباهات یکدیگر را تحمل کنید و در مورد چگونگی تبدیل این اشتباهات به نکاتی مثبت، با هم گفت وگو کنید.

وال استریت ژورنال: چطور می توانید از سرایت کار به دیگر بخش های زندگی تان جلوگیری کنید، به طوری که احساس نکنید ۲۴ ساعت شبانه روز سر کار هستید؟

هاولی: زوجی که با هم همکار هستند، بعد از پایان ساعت کاری باید بنشینند و بگویند «آیا چیزی وجود دارد که نیاز باشد قبل از رفتن به خانه آن را بین خودمان حل کنیم؟» همیشه باید لحظه ای وجود داشته باشد که مطمئن شوند خشم و ناراحتی را با خود به خانه نمی برند.

مک اینتایر: افرادی که با آنها صحبت کردیم راه حل های خلاقانه مختلفی برای این مشکل داشتند، اما در نهایت باید تصمیم واضحی گرفت. مثلا یکی از این زوج ها که خودشان شرکتی را راه اندازی کرده بودند، دوست داشتند وقتشان را بیشتر با فرزندان کوچکشان بگذرانند. بنابراین سر ساعت ۵ کار را متوقف می کردند و به خانه می رفتند. بعد از اینکه بچه ها به رختخواب می رفتند، پدر خانواده به شرکت بازمی گشت و دو ساعت دیگر کار می کرد. برخی از آنها راهکارهای خلاقانه دیگری داشتند؛ مثلا یک مسافرت کاری را با تعطیلات خانوادگی ترکیب کرده بودند.

وال استریت ژورنال: زوج های همکار چگونه باید مشاجرات یا استرس های کاری را کنترل کنند؟

مک اینتایر: برای صحبت کردن در مورد مشکلات، زمان بگذارید و سعی کنید اختلافات را بین خودتان حل کنید. اگر نتوانستید، از مشاور کمک بگیرید تا در حل مشکل به شما کمک کند. اما اجازه ندهید احساسات منفی مزمن شوند، چون در اینصورت هم کسب وکار و هم رابطه بین زوج را تخریب می کنند.

وال استریت ژورنال: آیا اگر یکی از زوجین رییس دیگری باشد، شرایط بهتر است یا اگر هر دو در یک سطح کاری باشند، شرایط کار بهتر می شود؟

مک اینتایر: هر یک از زوج هایی که با آنها مصاحبه کردیم، مسوولیت ها و مهارت های مشخصی داشتند. ممکن است یکی ایده اولیه را ارائه داده باشد و دیگری مدیر باشد. یکی از زوج های مورد نظر ما که شرکتی تولیدی را راه اندازی کرده بودند، سیستمی داشتند که در آن مسائل داخلی شرکت بر عهده یکی از آنها بود و مسائل بیرونی بر عهده دیگری. یا زوج دیگری بودند که زن مسوول خرید شرکت بود و مرد مسوول امور اداری. مشاجره همیشگی در مورد اینکه هرکس باید چه کاری انجام دهد، هدر دادن وقت و انرژی است.

هاولی: در مورد مساله مشارکت می توان نگاهی فوری و بلندمدت داشت. رویکرد بلندمدت این است که شرکا یکدیگر را به بهترین نحو تشویق کنند. اگر برنامه ریزی استراتژیک داشته باشید، باید در مورد روابطتان نیز برنامه ریزی کنید تا بتوانید این دو برنامه ریزی را با هم تلفیق کنید.

وال استریت ژورنال: چه نشانه هایی وجود دارند که در صورت بروز آنها یک زوج دیگر نباید با هم کار کنند؟

هاولی: خوب کار کردن با شریک زندگی، یک موضوع هیجان انگیز است. اما اگر همکار بودن، روابط بین زوج ها را به خطر بیاندازد یا به مشاجرات دائمی منجر شود، یک زوج دیگر نباید با هم کار کنند. یکی از دوستان من کسب وکاری را با کمک شوهرش راه اندازی کرد. او شوهرش را می ستاید، اما می گوید دوست ندارد رییس او باشد، چون شوهرش از او فرمان نمی برد. در نهایت، شوهرش به شرکت دیگری رفت و او شراکتش را با شخص دیگری ادامه داد. آنها اکنون زندگی شادتری دارند.

مترجم: مریم رضایی
منبع: روزنامه دنیای اقتصاد