لیندا پاستان

الهام بخش نازنین من بود او وقتی با آن همه کلمه ی بی جان سر و کله می زدم با حروف عطف و اضافه اما و اگر و پس از آنکه با دستورِ زبان دراز افسردگی می آمد کنارم می نشست شادمانی ِ ناب آسایش را مثل نور خورشید بر اولین بافه ی کاه به یاد…
ادامه مطلب ...