نکات کوچک و موفّقیتهای بزرگ برای فرزندان
رعایت برخی نکات به ظاهر کوچک، بخش چشمگیری از زندگی را تحت تأثیر قرار میدهد. این مطلب به خصوص درباره کودکان و نوجوانان که در حال فراگرفتن مهارتهای زندگی هستند، مصداق آشکار دارد. مواردی که در این نوشته ذکر میشود، نکاتی هستند که اگر والدین و دیگر بزرگترها درباره فرزندان خود به کار گیرند، زمینه رشد فکری و روانی فرزندان فراهم خواهند شد.
۱- به مدرسه نگرش مثبتی داشته باشید.
وقتی مادر یا پدر می گوید: من همیشه به مدرسه علاقهمند بودهام و مطالبی که در مدرسه یاد گرفتم، در درک بهتر مسائل مربوط به زندگی و کار کمک زیادی به من کردند، غیرمستقیم به فرزندان نوجوان خود کمک می کند تا احساس مثبتی نسبت به مدرسه داشته باشد.
۲- نوجوانان را در بحث های خانوادگی شرکت دهید.
خانهای که در آن والدین و نوجوانان فرصت بیان نظرات خویش را نسبت به اشیا و موضوعات مورد علاقه خود داشته باشند، فرصت مناسبی برای یادگیری به نوجوانان می دهد که هیچ مدرسهای نمیتواند با آن برابری کند. نوجوانان از گفتگوهای سر غذا، بیش از تمام مدت روز در مدرسه چیز یاد می گیرند.
۳- فرزند خود را در مسیر موفقیت قرار دهید.
وجوانان نیز مانند بزرگسالان بر اثر موفقیتهای متناوب به موفقیت خو میگیرند. آنها به خود اطمینان و انتظار موفقیت دارند. نوجوانان به موفقیتهای روزانه احتیاج دارند. آنها باید آگاهی یابند که والدینشان از موفقیت آنها اطلاع دارند و به وجودشان افتخار میکنند. والدین باید به نوجوانان بفهمانند که موفقیت یک رؤیای دور از دسترس نیست، بلکه رسیدن به آن در زمان حال هم ممکن است.
۴- تمرکز حواس را افزایش دهید.
نوجوانان باید حواس خود را متمرکز کنند. هر بار که نوجوان به تلاش خود برای یافتن پاسخ ادامه دهد، تواناییاش فزونی می یابد؛ یعنی به تفکر مداوم و اصرار در آن عادت می کند. والدین باید نوجوانان خود را به این روش تشویق کنند که هنگام کار، به کار و هنگام بازی به فکر کردن بپردازند.
۵- ترس از شکست را کاهش دهید.
وقتی به نوجوان مسئولیت خیلی زیاد بدهید، نگرانی او گسترش مییابد. اگر مسئولیت خواسته شده از نوجوان بسیار اندک باشد، نوجوان وابسته و تابع بار میآید. بین این دو یک محوطه وسیع و پهناوری وجود دارد که نوجوانان در آن شاد، موفق و آرام می شوند. این همان روابطی است که والدین باید برای دست یافتن به آن کوشش کنند. والدین در اعمال کنترل و انضباط باید تا جایی پیش روند که نوجوانان تصمیمگیری را فرا بگیرند. همزمان با این، نوجوانان باید مسئولیت تمیز کردن اتاق و نگهداری از وسایل شخصی خود را به عهده بگیرند.
۶- کمک کنید تا فرزندان شما مرکز توجه خود را گسترش دهند.
انسان هر چه بیشتر بداند، نیازمندی و گرایش او به دانستن بیشتر می شود. تکمیل الگوی ادراک و تفاهم در مغز سبب کسب لذت شادی میشود. هر چه دامنه دانش بیشتر باشد، زمینه های زیادتری را میتوان به آن اضافه کرد. وقتی فرزند شما عقاید و نظرات را به زبان خود بیان می کند، درواقع آنها را به الگوی تفکر خود تبدیل می کند.
۷- استعدادهای ویژه را تشویق کنید.
اگر نوجوان شما به هنر علاقهمند است و تقریباً همه وقت خود را صرف آن میکند و حتی خود به خلق آثار هنری میپردازد، تا جایی که به نمرات مدرسه و توانایی تحصیلیاش لطمه ای وارد نشود، او را کمک و از او در این راه پشتیبانی کنید. بگذارید که او علاقه خود را حفظ کند و در همان موقع او را تشویق کنید تا به موضوعات دیگر نیز علاقه مند شود. به خصوص به موضوعات درس و مدرسه.
۸- خلّاقیت و کنجکاوی او را تشویق کنید.
نوجوانان گرایش و میل پایدار و خاموش نشدنی برای خلاقیت، ساختن و اکتشاف دارند. کنجکاوی وخلاقیت در وجود آنها نهفته است و رشد طبیعی آنها بدون وجود این عوامل و خصوصیات دچار وقفه می شود.
۹- طریقه برقراری ارتباط را به نوجوان خود یاد دهید.
نوجوانان نیاز دارند تا در بیان افکارشان به صورت کلامی، تمرین کنند. خواندن کتاب، به نوجوان کمک میکند تا لغتهای جدیدتری یاد بگیرد و مطالب و اهداف خود را بهتر بازگو کند. در گوش دادن به حرفهای نوجوان صبر و حوصله نشان دهید. زیاد به او تذکر ندهید. نوجوان باید یاد بگیرد که در صورت لزوم شخصاً مطالب خود را بیان کند.
۱۰- بهترین کمک را می توانید از آموزگاران بگیرید.
نزدیکترین مرجع استفاده از افراد متخصص برای حل مشکلات یادگیری دانش آموزان، آموزگاران و مشاورانی هستند که در مدرسه با فرزند شما کار میکنند. با کمی نقشه و پیش بینی، این امکان را به دست خواهید آورد که بهترین کمک را از آنان بگیرید. در این راه منتظر پیش آمدن مشکل نشوید. باب آشنایی را باز کنید.
۱۱- سعی کنید در برخورد با کودکان و نوجوانان، توانمندی های آنها را مورد نظر قرار دهید، نه ناتوانیهایشان را.
۱۲- قدرت تحمّل کودکان و نوجوانان را برای مواجه شدن با ناکامی های احتمالی افزایش دهید.
۱۳- رفتار مصمّم و مطمئن و در عین حال مطلوب کودکان و نوجوانان را تقویت کنید.
۱۴- کودکان و نوجوانان را در کنترل احساسات و عواطف خود یاری دهید.
۱۵- مهارتهای اجتماعی کودکان و نوجوانان کمرو و فاقد اعتماد به نفس را افزایش دهید.
۱۶- از انجام هر گونه رفتار تنبیهی و تحقیرآمیز درباره دانش آموزان خودداری کنید.
۱۷- از مقایسه کردن فرزندتان با دیگران بپرهیزید و تفاوتهای فردی را مورد نظر قرار دهید.
۱۸- به او درحد تواناییهایش مسئولیت بدهید.
منبع: روزنامه اطلاعات
مطالب مرتبط:
چگونه کودکان را به مطالعه علاقهمند کنیم؟