محبوبِ من؛ شعری از ناظم حکمت
محبوبِ من
اگر به تو دروغ بگویم
زبانم از بیخ و بن بریده شود
و از سعادت کلامِ “دوستت دارم” محروم بماند
محبوبِ من
اگر دروغ برایت بنویسم
دستانم بخشکند
و از سعادت نوازشت محروم بمانند
محبوب من
اگر چشمانم به تو دروغ بگویند
همچون دو اشکِ مایوس، جاری شوند بر کف دستانم
ودیدارت نصیبشان نشود
ناظم حکمت
ترجمه: فرشته درویشوند