اسکورت؛ شعری از محمد پورسینا

تیتر اول روزنامه ها
اسم من را نوشته اند
که تقاضای پناهندگی
در کتار تو را کرده ام،

بعد از تو خیابان های شهر
تنها من را به مرگ نزدیک می کنند.
پیاده روها پاورقی شهرند
که من را بی تو به حاشیه می کشانند،
بعد از تو در کنار پیاده روها تمام خواهم شد،
هوای مسموم
گاهی از کنار یک درخت آغاز می شود،

صبح روز بعد
تیترِ اول روزنامه ها خالی ست،

انگار دیشب که قصد مهاجرت
به تو را داشتم

زمین به بزرگی هفت ریشتر
حماقتش را بالا آورده
و هنوز خبری از این حادثه منتشر نشده است!

محمد پورسینا

امتیاز دهید: post
ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

1 نظر
  1. عابدی می‌گوید

    زبان شعر بهترین زبان است و کاری می کند کارستان با دل

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.