نگاهی به سرنوشت بازیگران مرد سینمای ایران پس از انقلاب
با وقوع انقلاب اسلامی ۱۳۵۷ در ایران، فضای سینما برای بسیاری از بازیگران تغییرات چشمگیری به خود دید. با محدودیتهای جدیدی که در سینما اعمال شد، برخی چهرههای مطرح و نامآور ترجیح دادند کنارهگیری کنند، اما تعدادی دیگر با تطبیق خود، به فعالیت در سینمای پس از انقلاب بازگشتند و به چهرههای ماندگار سینمای کشور تبدیل شدند. در ادامه، نگاهی میاندازیم به سرگذشت و فعالیت برخی از این بازیگران برجسته که پس از انقلاب به سینما بازگشتند و آثار ماندگاری خلق کردند.
- جمشید مشایخی
متولد ۶ آذر ۱۳۱۳ در تهران، مشایخی با استخدام در هنرهای دراماتیک در سال ۱۳۳۶ فعالیت خود را آغاز کرد و با ایفای نقش در “جلد مار” شناخته شد. او پس از انقلاب همچنان در سینمای ایران باقی ماند و با نقشآفرینی در آثار برجستهای چون “کمالالملک” و سریال ماندگار “هزاردستان” به کارگردانی علی حاتمی، جایگاه ویژهای در دل مخاطبان پیدا کرد. - عزتالله انتظامی
انتظامی، متولد محله سنگلج تهران، در آلمان آموزش تئاتر دید و پس از بازگشت به ایران در آثار ارزشمندی چون “گاو” و “آقای هالو” به کارگردانی داریوش مهرجویی حضور یافت. پس از انقلاب، او همچنان درخشید و با آثاری چون “اجارهنشینها” و “خانهای روی آب” توانست به یکی از نمادهای سینمای ایران بدل شود. - محمدعلی کشاورز
کشاورز، متولد اصفهان و فارغالتحصیل هنرهای دراماتیک، با سریالهایی همچون “هزاردستان” و “پدرسالار” نقشهای ماندگاری را به جای گذاشت و به چهرهای محبوب و شناختهشده در میان مخاطبان سینما و تلویزیون ایران تبدیل شد. - داوود رشیدی
فارغالتحصیل ژنو در رشته کارگردانی و بازیگری، رشیدی پس از بازگشت به ایران به تئاتر و سینما پیوست. او با فیلمهایی مانند “فرار از تله” و “شیلات” پیش از انقلاب شناخته شد و پس از آن با آثاری چون “کمالالملک”، “ولایت عشق”، و “امام علی” به یکی از نمادهای مهم سینمای پس از انقلاب تبدیل شد. - علی نصیریان
این چهره پرآوازه که فعالیتهایش را از دهه ۳۰ آغاز کرده بود، در اولین پروژه تلویزیونی بزرگ پس از انقلاب، سریال “هزاردستان” بازی کرد و بعدها در فیلم “بوی پیراهن یوسف” به ایفای نقش پرداخت. نصیریان از پیشگامان موج نوی سینما و تئاتر ایران است و پس از انقلاب نیز آثار برجستهای از خود به جای گذاشت. - ایرج قادری
قادری که در سال ۱۳۴۱ شرکت سینمایی “پانوراما” را تأسیس کرده بود، پس از انقلاب با ساخت فیلمهایی چون “برزخیها”، “دادا” و “تاراج” به فعالیت خود ادامه داد و با فیلم “میخواهم زنده بمانم” در دهه ۷۰ دوباره به عرصه سینما بازگشت. او در دوران فعالیت خود، بازیگران جدیدی همچون محمدرضا گلزار را به سینمای ایران معرفی کرد. - مرتضی احمدی
احمدی که در چهار عرصه سینما، تلویزیون، رادیو و تئاتر فعالیت میکرد، به دلیل صدای خاص و تواناییهای برجستهاش در دوبله و پیشپردهخوانی شناخته میشد. پس از انقلاب، او در پروژههایی مانند “شکرستان” حضور یافت و آخرین برگ کارنامه هنری او، به اثری ماندگار تبدیل شد. - فرامرز قریبیان
قریبیان که در رشته بازیگری در آمریکا تحصیل کرده بود، با دستیاری مسعود کیمیایی در فیلم “بیگانه بیا” کار خود را آغاز کرد و پس از انقلاب با کارگردانی و بازی در آثار مختلف سینمایی مانند “چشمهایش” و “مرد بارانی”، به یکی از چهرههای برجسته سینمای ایران تبدیل شد و چندین سیمرغ جشنواره فیلم فجر را کسب کرد. - جمشید هاشمپور
هاشمپور که بازیگری را با فیلم “جهنم سفید” آغاز کرده بود، پس از انقلاب در فیلم “تاراج” با نقش زینال بندری و ظاهر تراشیده، چهرهای ماندگار از خود به جا گذاشت. او در دهه ۶۰ و ۷۰ ستاره فیلمهای اکشن و حادثهای بود و با فیلمهایی نظیر “روز باشکوه”، “پرده آخر” و “عشق و مرگ” همچنان درخشید. - سعید راد
با آغاز فعالیت از سال ۱۳۴۷، راد پیش از انقلاب در آثار مهمی همچون “خداحافظ رفیق” و “تنگنا” حضور داشت. پس از ترک ایران و ممنوعالتصویری، او در دهه ۷۰ به ایران بازگشت و در فیلمهایی چون “دوئل” و سریالهایی مانند “در چشم باد” به فعالیت پرداخت. - محمدعلی فردین
فردین که به عنوان “سلطان قلبها” شناخته میشد، پس از انقلاب با ممنوعیت مواجه شد و دیگر نتوانست در سینما فعالیت کند. با این حال، نقشهای او در فیلمهایی چون “گنج قارون” و “سلطان قلبها” همچنان او را به یاد ماندنی نگه داشته است.