نبرد در جنگل: بازگویی مبارزه تاریخی محمد علی و جورج فورمن ۵۰ سال بعد
محمد علی مقابل جورج فورمن در “نبرد در جنگل”، از جهات بسیاری مبارزه‌ای نبود که تنها در این روز ۵۰ سال پیش و در ساعت ۴:۳۰ صبح به وقت محلی (۱۰:۳۰ شب به وقت شرق آمریکا) آغاز شده باشد.
حتی هفت هفته پیش از آن، زمانی که مبارزان به زئیر (جمهوری دموکراتیک کنگو فعلی) رسیدند، جایی که مبارزه قرار بود برگزار شود، یا زمانی که دون کینگ، تهیه‌کننده، قراردادی میلیون‌دلاری با رئیس‌جمهور این کشور، موبوتو سه‌سه‌سکو، برای برگزاری اولین مسابقه سنگین‌وزن آفریقا منعقد کرد، نیز این داستان آغاز نشده بود.
در واقع، روایتی که قرار بود این مبارزه را به تصویر بکشد، ده سال پیش آغاز شده بود.
توماس هاوزر، زندگی‌نامه‌نویس و دوست علی، در مصاحبه‌ای با CNN Sport یادآور شد: «شما نمی‌توانید به “نبرد در جنگل” به‌عنوان یک مسابقه بوکس نگاه کنید و همه چیزهایی را که همراه آن بود، نادیده بگیرید.»
او افزود: «سال ۱۹۷۴ در زئیر واقعاً تأیید نمادین آن چیزی بود که دهه ۱۹۶۰ نماینده آن بود.»
ده سال پیش از اینکه علی با ناک‌اوت کردن فورمن، قهرمان سنگین‌وزن جهان شد، دقیقاً همین کار را – البته با نام کاسیوس کلی – با سانی لیستون انجام داده بود، سه ماه پس از ترور جان اف. کندی و سه هفته پس از ورود بیتلز به نیویورک.
هاوزر که خود در سال ۲۰۲۰ به تالار مشاهیر بوکس بین‌المللی وارد شد، گفت: «آن سه ماه، زمانی بود که دهه ۶۰، به‌گونه‌ای که ما آن را می‌شناسیم، آغاز شد.»
ماه بعد، درست زمانی که کاسیوس کلی به نامی معروف تبدیل می‌شد، نام خود را به محمد علی تغییر داد، به‌عنوان عضوی از ملت اسلام. سه سال بعد، علی از پیوستن به ارتش آمریکا سرباز زد.
او در آن زمان پرسید: «چرا باید از من بخواهند یونیفورم بپوشم و ۱۰,۰۰۰ مایل دورتر از خانه بمب و گلوله بر روی مردم رنگین‌پوست در ویتنام بریزم، درحالی‌که به‌اصطلاح سیاهان در لوئیزویل مانند سگ با آنها رفتار می‌شود و از حقوق انسانی ساده محروم هستند؟»
علی بازداشت شد و عنوان سنگین‌وزنی، گذرنامه و حق بوکس را از دست داد. سه سال طول کشید تا مجوز بوکس بگیرد و هفت سال دیگر تا “نبرد در جنگل” فرصتی برای بازپس‌گیری عنوانش به او داد.
هاوزر به یاد می‌آورد: «در یک دوره زمانی کمی بیش از دو ماه در سال ۱۹۷۴، ده سال پس از سال ۱۹۶۴، رئیس‌جمهور نیکسون به دلیل رسوایی واترگیت استعفا داد و محمد علی به زئیر رفت و تخت سلطنت سنگین‌وزن را پس گرفت.»
او افزود: «این دو رویداد، به نظر می‌رسید که همه چیزهایی را که برای آنها در دهه ۱۹۶۰ جنگیدند، و آنچه دهه ۱۹۶۰ نماینده آن بود، تأیید می‌کرد.»
اما روایت دیگری هم بود که یک دهه پیش آغاز شده بود و نیز در تعریف نحوه یادآوری نبرد علی-فورمن نقش داشت. رئیس‌جمهور موبوتو که در کودتای ۱۹۶۵ به قدرت رسید، همراه با سازمان‌دهندگان این رویداد، این مبارزه را به‌عنوان فرصتی برای ترویج آفریقا و به‌ویژه زئیر دیدند.
این مبارزه به‌عنوان بازگشت علی و فورمن به ریشه‌های آفریقایی‌شان تبلیغ شد و قرار بود نام “از کشتی بردگان تا قهرمانی!” بر آن نهاده شود؛ پیش از اینکه موبوتو متوجه این موضوع شد و همه پوسترها را آتش زد، طبق گزارش History.com.
هنگام ورود علی، او توسط مردی با لباس سنتی از فرودگاه هدایت شد و فورمن نیز در طول آماده‌سازی برای مبارزه، لباس‌های سنتی غرب آفریقا پوشید. جشنواره‌ای سه‌روزه با حضور هنرمندانی همچون جیمز براون، بی‌بی کینگ و بیل ویتزر نیز قرار بود همراه این مبارزه برگزار شود، اما به دلیل تأخیر مبارزه به علت زخمی شدن فورمن، شش هفته قبل برگزار شد.
برای موبوتو، این شاید حتی بیشتر از هر چیز دیگر فرصتی برای ترویج خودش بود.
علائم اطراف کینشاسا اعلام می‌کردند: «مبارزه‌ای بین دو سیاه‌پوست، در یک کشور سیاه‌پوست، توسط سیاه‌پوستان سازمان‌دهی شده و توسط کل جهان دیده می‌شود؛ این پیروزی برای موبوتیسم است.»
نوشته جیمی بارتون، CNN
چهارشنبه ۳۰ اکتبر ۲۰۲۴