پگاه؛ شعری از اکتاویو پاز

دست ها ولب های باد
دل آب
درخت مورد
اردوگاه ابرها
حیاتی که هر روز چشم بر جهان می گشاید
مرگی که با هر حیات زاده می شود…

چشمانم را می مالم
آسمان زمین را در می نوردد.

octavio paz
اکتاویو پاز
ترجمه از احمد شاملو

امتیاز دهید: post
ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.