گریه، شعری از محمد صالح

برای او مرثیه نخوان!
گریه نکن!
زنده نمی شود.
او را دوباره به ما نمی دهند
خداوند
او را پیش خود برده است
مرثیه نخوان!
او نخواهد شنید
و از راهی که رفته بر نمی گردد.

زنده ها می توانند
به دروغ گریه کنند
اما مرده ها
به دروغ نمی میرند.

محمد صالح شاعر ازبکستان
ترجمه از رسول یونان در کتاب روزهای چوبی

امتیاز دهید: post
ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.