شعر پروانه سرودهٔ نیلوفر لاری‌پور

به من فکر کن
قبل از خواب
در لحظه های مکاشفه
در آخرین ثانیه هشیاری
بگذار پروانه ای که روی شانه ات نشسته
عطر گیسوان مرا نفس بکشد
در آن سوی مرزهایی که
بین ما فاصله انداخته

قبل از خواب
مرا با چشم های دیروزم
به یاد بیاور
با همان خنده ها
و رنگین کمانی که
در رگ هایم جریان داشت
هر شب
در لحظه مردد بین خواب و بیداری
پروانه ای روی شانه ات می نشیند
که از روی گیسوان من برخاسته.

نیلوفر لاری پور
منبع، کتاب: بی من فروغ نخوان

امتیاز دهید: post
ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.