صد سال تنهایی نوشته گابریل گارسیا مارکز از رمان‌های محبوب و ماندگار قرن بیستم
کتاب صد سال تنهایی نوشته گابریل گارسیا مارکز از رمان‌های محبوب و ماندگار قرن بیستم است. رمانی شناخته شده و غنی که مرگ و زندگی و جستجو برای حقیقت را به تصویر می‌کشد. هر ورق از رمان «صد سال تنهایی» خواننده را با جملات زیبایش مجذوب می‌کند زیرا مارکز با بهره بردن از سبک رئالیسم جادویی داستانی شگفت‌انگیز خلق کرده است. تاریخ کلمبیا به عنوان حکومت مستعمره اسپانیا تا نیمه قرن بیستم در مسیر زندگی پیچیده شخصیت‌ها و شهر خیالی داستان همراه با پدیده‌های جادویی نیز بر جذابیت اثر افزوده‌اند. رمان «صد سال تنهایی» با روایتی غیرخطی، جادوها و اتفاقات غیرواقعی، هزارتوی پر پیچ و خمی می‌سازد. در میان رویدادهای داستان، مرگ و ناپدیدشدن، عشق و زندگی، فقر و ثروت از دیگر موضوعات کتاب هستند که مارکز به زیبایی در داستانش گنجانده است. اثر برجسته «صدسال تنهایی» گاهی با لحن جدی و گاهی طنز پیش می‌رود و شرحی بر تاریخ انسان را بیان می‌کند.
گابریل گارسیا مارکز پس از دریافت جایزه نوبل برای رمان «صد سال تنهایی» گفت: «قلمرو بی حد و حصر مردان و زنان تاریخی ناخوشایند که انسجام بی حد و حصرش آنها را به افسانه تبدیل می‌کند».
خواندن رمان «صد سال تنهایی» برای همۀ افراد مناسب است، اما برای درک بهتر نیاز به دقت و توجه در روایت‌ها دارد.
قابل ذکر است: کتاب جزء لیست ۱۰۰ کتاب قرن لوموند معرفی شده است.
درباره نویسنده کتاب صد سال تنهایی
گابریل خوزه گارسیا مارکز نویسنده کلمبیایی در سال ۱۹۲۷ در شهر آراکاتاکا به دنیا آمد. مارکز که ملقب به «گابو» بود در کنار پدربزرگ و مادربزرگش رشد کرد. تحصیلات دانشگاهی مارکز یا گابو در رشته حقوق دانشگاه بوگاتا گذشت. گارسیا مارکز روزنامه‌نگاری را به عنوان حرفه خود برگزید و به طور رسمی روزنگار شناخته می‌شد. در سال ۱۹۵۸ مارکز با «مرسدس بارچا» ازدواج کرد و تا آخر عمر در کنار او به زندگی ادامه داد. از مارکز آثار بسیاری به جا مانده که در ایران هم ترجمه شده‌اند. اما مهمترین رمان مارکز که در جهان بسیار شناخته شده است، رمان «صدسال تنهایی» است. او توانست برای رمان «صدسال تنهایی» در سال ۱۹۸۲ جایزه نوبل ادبیات را دریافت کند. رمان «صدسال تنهایی» یکی از رمان‌های پرفروش در دنیاست که تاکنون بیش از۳۰ میلیون نسخه از آن در جهان به فروش رفته است. از دیگر آثار گابریل گارسیا مارکز می‌توان به «پاییز پدر سالار»، «کسی به سرهنگ نامه نمی‌نویسد»، «ساعت شوم»، «خزان خودکامه»، «عشق سال‌های وبا» و «از عشق و شیاطین دگر» اشاره کرد. نقد کتاب صد سال تنهایی را در مجله بنوبوک بخوانید.
قابل ذکر است: «گابریل کارسیا مارکز» و «خورخه لوئیس بورخس» نویسنده آرژانتینی از معروف‌ترین نویسندگان آمریکای لاتین در دنیا به شمار می‌روند. این دو نویسنده مورد توجه مخاطبان ایرانی هم بوده‌اند و آثار زیادی از مارکز و بورخس به فارسی ترجمه شده است. برخی از جملات زیبای کتاب صد سال تنهایی را در ادامه میخوانیم:
- آب رودخانه زلال بود و از روی سنگهای سفید و بزرگی، شبیه به تخم جانوران ماقبل تاریخ، می‌گذشت.
- جهان چنان تازه بود که بسیاری چیزها هنوز اسمی نداشتند و برای نامیدنشان می‌بایست با انگشت به آنها اشاره کنی.
- وقتی کولیها برگشتند اورسولا تمام اهالی را علیه آنها برانگیخته بود، ولی کنجکاوی از ترس قویتر بود.
- یکبار، به‌مدت ده روز، خورشید را ندیدند. زمین، مثل خاکستر آتشفشان، نرم و مرطوب گشت و نباتات و گیاهان رفته رفته تهدیدآمیزتر شد؛ صدای پرندگان و نعره میمونها دورتر شد، جهان برای ابد غم‌انگیز شد.