نقاشی قهوه خانه ایی؛ طرحی رو به پایان

هنر سنتی نقاشی قهوه خانه ای بدون بازماندگان خود از بین خواهد رفت.

در پس دیوارهای نمور و در تاریکی دیوارهای نم زده کنار حوضچه های قهوه خانه ای نقش و نگارهایی زیبا از هنری اصیل به چشم می‌خورد. نقش هایی که دور تا دور قهوه خانه های قدیمی را حال و هوایی دیگر می‌بخشید و این حال و هوا روح انسان را تازه می‌کرد.

نقاشی قهوه خانه ای صدای سکوت هنرمندانی است که از دیرباز تا امروز دیده نشده اند و هنرشان تنها یادآور خاطرات مردمان گذشته است.

نقاشی قهوه خانه ای که ریشه در تاریخ هنر ایران دارد امروزه تنها برای خاطره بازان عاشق ادبیات کهن ایران زمین و دل سوختگان داستان شاهنامه جالب و دیدنی است البته برای گذراندن دوباره از پل گذشته که می‌خواهد خاطرات جوانی شان را مرور کنند زمانیکه کنار حوضچه های قهوه خانه ها داستان شاهنامه را از زبان نقالان می‌شنیدند از پرده های نقاشان قهوه خانه ای لذت می‌بردند.

نقاشی قهوه خانه ای هنر هنرمندانی چون حسین قلدر آغاسی، محمد مدبر، فتح اله آغاسی، حسن اسماعیل زاده چلیپا، عباس بلوکی فر، و بسیاری دیگر که تنها آرزوهایشان ماندگاری و حفظ این میراث هنری ایران است.

این هنرمندان تنها اندوخته و تجربه خود را چون علی اکبر لرنی، احمد خلیلی فرد، محمد فراهانی، محمد حسینی از شاگردانشان که به این هنر اصیل ایرانی متعهد بودند انتقال دادند.

هنرمندانی از تبار مردم ساده دل که در شهرت خود اشک ها ریختند بر واقعه عاشورا زمانیکه به تصویر کشیدند شهادت مظلومانه امام حسین (ع) و پرده ای زدند بر قیام مختار و چهره پلید دشمنان آنان را نقش زدند و بر خاک کشیدند.

شاگردان بدعت گذاران نقاشی قهوه خانه ای از استادان خود مشق گرفتند و کشیدند و صحنه هایی از میدان های نبرد و عرصه های عشق ورزی، دلدادگی و قهرمانی را طرح زدند.

شاگردانی که همانند استادان خود تنها آرزویشان حفظ این میراث هنری و آموزش دادن آن به علاقه مندان بود.

شاگردانی چو علی اکبر لرنی که آرزویش آموزش این هنر به جوانان بود.

این هنرمند فقید در طول حیاتش تلاش فراوانی برای حفظ این هنر با ‌آموزش به علاقه مندان بود.

لرنی در سوم دی ماه سال ۹۰ بر اثر بیماری در سکوتی عمیق درگذشت.

این نقاش قهوه خانه ای که جزء ۴ نقاش بازمانده از این هنر سنتی نه بیمه بود و نه حقوقی داشت اما بدون هیچ چشم داشتی به خلق اثر می‌پرداخت.

هیچگاه از هنر خود که آن را عاشقانه دوست داشت به خاطر مشکلات گریزان نشد و در همان اتاق کوچک خانه اش نقاشی قهوه خانه ای را و تمام تلاش بیش از نیم قرن خود را به هنرجویانش می‌آموخت.

حالا تنها ۳ بازمانده نقاش قهوه خانه ای که پرده‌ای از تاریخ هنر ایران زمین باقی مانده و آنها هم دلزده از کم لطفی ها هستند اما باز هم نقش می‌زنند بر پرده های خود و می‌نگارند حماسه هایی از اسطوره های ایران زمین و با هر نقش از ذهن می‌گذرند که از نقاشی قهوه خانه ای تنها قهوه خانه ها باقی مانده است.

منبع: باشگاه خبرنگاران جوان

امتیاز دهید: post
ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.