چگونه آدم خوش قولی باشیم؟
خوش قولی و تعهد به وعده ها موضوعی اجتماعی است که سلامت جامعه و پایداری روابط اجتماعی به آن بستگی دارد. بعضی افراد بی خود و بی سبب بدون این که قادر به انجام دادن کاری باشند قول می دهند، در حالی که همیشه باید بار را به اندازۀ توانایی خود برداشت و لزومی ندارد همه جا صد درصد قول بدهیم به خصوص قولی که نمی خواهیم به آن عمل کنیم. اگر هم قولی دادیم سعی کنیم حتماً به ان عمل کنیم. درونی شدن ارزشهای اجتماعی بسیار مهم است که البته امکان انجام آن در خانواده وجود دارد. درونی شدن یک ارزش یعنی اینکه یک فرد آن ارزش را در درون خود پذیرفته و در هر شرایطی تابعآن ارزش است مثل یک کشتی که در دریای مواج به سمتی میرود که سکاندار آن را هدایت کند. حالا اگر ارزش در وجود فرد درونی نشود او برای انجام یک رفتار به دیگران نگاه میکند مثلا به خود میگوید چون دیگران وقتشناس نیستند و به قول و قرارشان پایبند نمیمانند من هم مثل آنها رفتار خواهم کرد. اگر میخواهید طبق آن مهلتهایی که تعیین کرده اید کارهایتان را انجام دهید باید حواستان به این مسائل باشد:
– برای کارهایی که باید فوری انجام شوند مهلت تعیین کنید. وقتی برای کارهایی که میدانید خیلی فوری نیستند زمان تعیین میکنید مدام با خودتان میگویید وقت دارم و بالاخره از آن مهلتی که تعیین کرده اید گذر میکنید اما وقتی میدانید کاری را باید حتماً تحویل دهید یا به آن رسیدگی کنید همه تلاشتان را میکنید تا به آن مهلت تعیین شده وفادار بمانید. راه دیگر این است که مهلتهای طولانی برای خودتان در نظر نگیرید. مهلت یک ماهه و دو ماهه باعث میشود برای انجام کار تنبل شوید و آنها را پشت گوش بیندازید. بهترین راه این است که زمانهای کوتاه تری برای خودتان تعیین کنید.
– دیر کردن ۱۰۰% تقصیر شماست. شاید پذیرفتن این موضوع سخت باشد اما یک حقیقت است. در دنیای امروز موانع و مشکلات برای دیر رسیدن بیشتر از آن چیزی است که فکرش را می کنید اما همانقدر که می خواهید خودتان را قربانی این موانع نشان دهید،بدقولی تان را ثابت می کنید. همه کارشناسان معتقدند هیچ توجیهی برای دیر رسیدن وجود ندارد.
– براساس شخصیت، تواناییها و مهارتتان برنامهریزی کنید. مثلاً میدانید وقتی که کارهای مهم و زیاد را خرد کرده و بخش بخش میکنید راحتتر میتوانید آنها را انجام دهید به همین شکل برنامهریزی کنید و بعد از تقسیمبندی برای هر بخش مهلت تعیین کنید. وقتی برنامهریزی مطابق ویژگی هایتان نباشد به زودی یا رهایش میکنید یا مدام از مهلت زمانی خودتان شکست میخورید!
– معمولا خوش بینی باعث می شود که زندگی بهتر پیش رود، اما وقتی پای زمان در میان باشد این قضیه کاملا برعکس می شود. یعنی هر چقدر شما نسبت به زمان بدبین باشید خوش قول تر هستید. افراد خوش قول معمولا زمان هر کاری را بیشتر تخمین می زنند.
– بیدار شدن از خواب اولین قدم برای خوش قول بودن و شاید یکی از سخت ترین کارهاست، بسیاری از ما بعد از اینکه آلارم گوشی صدا کرد، با برخی محاسبات تصمیم به حذف صبحانه و زدن دکمه snooze میکنیم یا با قطع کردن آلارم به طور خودکار نیم ساعت بعد با وحشت از دیر رسیدن از خواب بیدار می شویم. اما افراد خوش قول با قطع کردن اولین آلارم بیدار می شوند، آنها خودشان را از استرس خواب ماندن دور می کنند و در عوض روزی با انرژی شروع می کنند.
– واقع بین باشید. شما نمیتوانید برنامهریزی کنید که در یک هفته بزرگترین پروژه زندگیتان را آغاز کرده و به پایان برسانید! مهلتهایی که تعیین میکنید باید عملی باشند و واقع گرایانه. برای کارهای زیاد و سنگین به راههای منطقی انجام آنها فکر کنید و پس از پیدا کردن بهترین راه حل، براساس آن برنامهریزی کرده و زمان برای خودتان تعیین کنید.
– به کاری که برایش مهلت تعیین کرده اید اهمیت دهید. وقتی انجام شدن یا نشدن کار برایتان اهمیتی نداشته باشد و به نظرتان مهم نباشد که به نتیجه برسد معلوم است که به زمان پایبند نخواهید بود. برای زمانی که تعیین کرده اید از روشهای یادآوری مثل گذاشتن آلارم استفاده کنید. برای این کار از اپلیکیشنهای ویژه این کار میتوانید استفاده کنید تا مهلت و زمان را به شما یادآوری کند. این کار باعث میشود دیگر کار به نظرتان بیاهمیت نرسد و به این ترتیب میتوانید براساس مهلت تعیین شده کارتان را به نتیجه برسانید. حداقلش این است که میخواهید از شر آلارمها خلاص شوید!
مطالب مرتبط:
اولویت؛ مهمترین ابزار مدیریت زمان