آشنایی با مشکلات رفتاری در کودکان

این امر برای کودکان طبیعی است که قوانین را نقض کنند و در برابر افراد دست به رفتارهای اشتباه بزنند. شما باید راهی را به آن ها نشان دهید که باعث شود کودک رفتار مناسب و غیر نامناسب را از هم تشخیص دهد. رفتارهای اشتباه کودک در مقاله زیر بیان شده است:

۱. زبان خشونت آمیز
بچه ها ممکن است فریاد بزنند و از زبان سوء استفاده کنند تا شما را به یک استدلال برسانند. هنگامی که کودک از زبان توهین آمیز استفاده می کند، باید رفتار او را اصلاح کنید. اگر آنها قبل از سن ده سالگی فحش دادن را یاد بگیرند، باید نگران باشید.
اطمینان حاصل کنید که شما در مقابل بچه ها از چنین زبانی استفاده نمی کنید. اگر آنها از چنین زبانی استفاده می کنند، عواقب آن را به روشنی توضیح دهید و مطمئن شوید که آنها در جای دیگر از آن استفاده نمی کنند. بنابراین اگر فرزند ۹ ساله شما از زبان فحش استفاده کرد، او را تنبیه کنید و بگویید در صورت تکرار تمرین فوتبال یا کلاس موسیقی خود را از دست خواهد داد.
اگر کودک نو پای شما از چنین زبانی استفاده می کند، بلافاصله آن را اصلاح کنید. به آنها بگویید “این کلمه بد است” و مردم آن کلمه یا بچه هایی که از آن کلمه استفاده می کنند را دوست ندارند. اگر از این کلمه در مقابل فرزندتان استفاده کردید، بلافاصله عذرخواهی کنید. شما می توانید از فرزندتان بخواهید به شما یادآوری کند که این کلمه بد است.

۲. رفتار تهاجمی یا خشونت آمیز
خوب است که بچه ها عصبانی می شوند، اما اگر این خشم به رفتارهای پرخاشگرانه تبدیل شود، مشکل بزرگی است. اختلالات خلقی، روان درمانی، اختلالات رفتاری، تروما، تکانشگری یا سرخوردگی می تواند باعث بروز خشونت در کودکان شود. گاهی ممکن است کودک برای دفاع از خود به خشونت دست بزند.
اگر کودک شما با ضربه زدن، کج شدن یا لگد زدن واکنش منفی انجام داد به این واکنش پاسخ دهید. ساده ترین راه این است که آنها را از رفتار زشت خود آگاه کنید. اگر از واکنش آن ها ساده بگذرید، آنها چیزهای اشتباه را آموزش می بینند. بچه ها باید یاد بگیرند که چگونه قواعد و احساسات خود را کنترل کنند. بنابراین به جای بالا بردن صدای خود، صدای خود را پایین بیاورید و به آنها آرامش بدهید.
آن ها ممکن است احساساتشان را بازتاب دهند، همدردی کنند و… اما روشن کنید که ضربه زدن یا لگد زدن یا گاز گرفتن مجاز نیست. شما می توانید چیزی شبیه به جمله زیر بگویید:
“من می دانم که شما عصبانی هستید. اما ضربه زدن یا خشونت کار درستی نیست ”
به آنها بگویید که اگر خشن شوند چه عواقبی خواهد داشت. به آنها یک جایگزین بدهید، اما آنها را آویزان نکنید. به آن ها بگویید، به جای استفاده از خشونت فیزیکی، آنها می توانند از کلمات و عباراتی مانند “من عصبانی هستم” یا “من آن را دوست ندارم” یا “من در مورد آن خوشحال نیستم” استفاده کنند.

۳. دروغ گفتن
این طبیعی است که والدین نگران بچه های دروغگو باشند. شما ممکن است تعجب کنید فرزندتان به شما دروغ بگوید. شما نمی توانید به سادگی به فرزند خود اعتماد کنید. اما در اینجا مهمترین کاری که باید انجام دهید این است که بدانید چرا کودک دروغ می گوید.

۴. سوء ظن
بدرفتاری یک مشکل جدی است و می تواند منجر به سوء استفاده عاطفی و جسمی از قربانی شود. کودکان تمایل دارند دیگران را مجذوب کنند و قدرتمند باشند. آن ها فکر می کنند با قلدری می توانند به راحتی مشکلات اجتماعی خود را حل کنند. هنگامی که کودکان با مشکلات دشوار مواجهه می شود، تمایل دارند تا قلدری ها را برای رفع مشکلات به کار گیرند. اگر متوجه شوید که فرزند شما دیگران را مورد آزار و اذیت قرار داده است، باید بلافاصله عمل کنید.
بچه های خود را از سنین پایین آموزش دهید و به او بگویید قلدری اشتباه است. مهمتر از همه، به آنها توضیح دهید که چه کسی یا چه کسانی قلدر هستند. به عنوان مثال، می توانید بگویید: “قلدر کسی است که نام افراد را می خواند و با نیروی خود و با زور چیزهایی را که می خواهد می گیرد”.
قوانین و استانداردها را در خانه تنظیم کنید. بیانیه ای بنویسید که “ما در این خانه قلدر نیستیم” یا “شما در این خانه چنین رفتاری نمی کنید”.

۵. دستکاری
کودکان تمایل دارند برای رسیدن به چیزی که می خواهند، دروغ بگویند و گریه کنند. اگر فرزندتان رفتار بدی انجام می دهد، فرزندتان را توجیه کنید. به عنوان مثال، اگر فرزند شما به صورت عمومی برای رسیدن به خواسته اش اعتراض کرد و آب نباتش را پرتاب کرد با این عمل برخورد کنید.
به فرزند خود بگویید که وقتی به او می گویید “نه”، به این معنی نیست که می خواهید با او مخالفت کنید. شما می توانید توضیح مختصری از موقعیت خود به آنها بدهید و آن ها را توجیه کنید.
از بروز بحث جلوگیری کنید، اما کودک خود را کاملا خاموش نکنید. سعی کنید به حرف های طرف مقابل گوش دهید.

۶. عدم انگیزه و تنبلی
اگر فرزند شما کاری انجام نمی دهد دلیل آن عدم انگیزه است، به همین دلیل حاضر نیست در مدرسه، هنر، موسیقی و بازی شرکت کند. انگیزه دادن بچه ها آسان نیست، به ویژه اگر آنها تنبل هستند و برای انجام ندادن کار خود هر دلیلی پیدا می کنند. هنگامی که پسر یا دختر شما بی انگیزه است، شما می توانید به او کمک کنید.
شما می توانید داستان های مربوط به دوران کودکی خود را به آنها بگوئید و تجربیات خود را به اشتراک بگذارید تا کودک از آنها الهام بگیرد. کودک خود را تشویق کنید تا چیزی جدید را امتحان کند.
فرزندتان را مجبور نکنید کاری را به زور انجام دهد، بچه ها بیشتر علاقه دارند که چیزی را انتخاب کنند.
یک گام به عقب بردارید و بررسی کنید: آیا شما بچه ها را مجبور به انجام کاری می کنید؟ بپرسید که فرزند شما واقعا چه می خواهد و چه چیزی باعث انگیزه او می شود؟ فرزند خود را به عنوان یک فرد شناسایی کرده و او را تشویق کنید. سعی کنید راه هایی برای انگیزه دادن به بچه های خود پیدا کنید.

۷. مشکلات رفتاری در مدرسه
“من از مدرسه فرار می کنم!” آیا این چیزی است که هر روز صبح از فرزند خود می شنوید؟ کودکان وقتی تکالیف سختی دارند و نمی توانند آن را انجام دهند از رفتن به مدرسه اجتناب می کنند. کودکان می توانند به دلایلی از رفتن به مدرسه امتناع ورزند از جمله آزار و اذیت، مسائل علمی، مقاومت در مقابل اقتدار و قوانین یا اضطراب جدا شدن از والدین.
ابتدا ریشه این موضوع را پیدا کنید. متوجه شوید که چرا فرزند شما از مدرسه متنفر است و از انجام تکلیف خود اجتناب می کند؟ اگر علت این موضوع را پیدا کردید سعی کنید آن را رفع کنید.
اگر مشکل فرزندتان انجام تکالیف است، سعی کنید او را به این کار علاقه مند کنید مثلا برای تشویق رفتار مثبت به او پاداش دهید. به عنوان مثال، می توانید بگویید، “شما امشب یک بستنی را به دست آوردی، زیرا بدون یادآوری، مشق شب خود را انجام دادی”.