روانشناسی بازی های کودکان
پیشدبستانیها و بچههایی که تازه راه افتادهاند، گزینههای مناسبی برای پرورش خلاقیت هستند زیرا توانایی این گروه سنی برای انجام این بازیها زیاد است. بچهها از بازی کردن لذت میبرند. بازی روشی است برای ورود آسانتر کودکان به دنیای واقعیتها و به آنها کمک میکند در آینده در مورد چیزهایی که به آنها علاقه دارند، مسوولیتپذیر و متعهد باشند. وقتی بچهها با شادی بازی میکنند، مغزشان در حال پردازش خلاقیت آنهاست و خیلی وقتها برای انتقال این حسها، از پدر و مادر دعوت میکنند : « مامان! بیا با من بازی کن » یا « بابا! ماشین کنترلی منو ببین با چه سرعتی میره!… » بازی باعث رشد و افزایش موتور خلاقیت بچهها میشود زیرا با دستهایشان در حال کشف هستند. وقتی آنها بزرگتر میشوند، گرایش به بازی با کودکان همسن وسالشان هم بیشتر میشود و بیشتر دوست دارند در فضای باز بازی کنند تا فضای بسته.
شادی و خلاقیت
بچههایی که تازه راه افتادهاند و از یک جعبه خالی به عنوان یک ماشین اسباببازی استفاده میکنند، در واقع در حال پرورش تخیل و خلاقیت در ابعادی کوچکتر از دنیای واقعی هستند، این تخیل میتواند به آنها در شناخت اتومبیل واقعی والدینشان کمک کند.
گسترش مهارت عاطفی و اجتماعی
بچهها هنگام بازی در واقع در حال تقویت حس رقابت، اعتماد به نفس، استقلال و صبوری هستند. مثلا وقتی بچهها منتظرند توپ به طرفشان برود، غیرمستقیم صبرکردن را میآموزند.
گسترش مهارتهای زبان
بازی کردن بچههایی که تازه شروع به راه رفتن کردهاند، در یادگیری زبان به آنها کمک میکند. به گفته روانشناسان، بازیهای خلاقانه باعث میشود قدرت تقلید در کودک افزایش یابد و وقتی میخواهد حرف زدن به زبان مادری یا زبان دیگری را بیاموزد، سرعت یادگیریاش افزایش پیدا میکند. مهارت زبانی بچههایی که بازی آنها همراه با موسیقی میشود، بیشتر از همسنهایشان است.
ارتباط کودک و والد
بازی به کودک (بهخصوص کودکانی که هنوز صحبت نمیکنند) امکان میدهد با پدر و مادرش ارتباط برقرار کند. پدر و مادر با بازی با فرزندانشان میتوانند تجربههایی به دست بیاورند و کودکشان را بیشتر حمایت کنند. به فرزندتان اجازه دهید بازی را اداره کند و آغازگر آن باشد. این روش باعث میشود در آینده بتواند مشکلاتش را بهتر حل کند و اعتماد به نفسش برای رهبری و هدایتگر بودن افزایش مییابد. حتی اگر فرزندتان بازی را درست انجام نمیدهد، اجازه بدهید او شروع کننده باشد. وقتی با فرزندتان بازی میکنید، نگاهش کنید و به کودک اطمینان دهید کاملا با او همراه هستید.
افزایش حس مسوولیت پذیری
بچهها عاشق کمک کردن هستند و این فرصتی استثنایی برای پرورش حس مسوولیتپذیری در آنهاست. به کودکان اجازه دهید در جمعکردن وسایلبازی کمک کنند، حتی اگر این کار را با نظمی که شما توقع دارید، انجام نمیدهند. به آنها امکان بدهید هر از گاهی در بازیهایشان، لباسهایشان را البته به شیوه خودشان مرتب کنند (آنها را با دستهای کوچک تصور کنید که لباسهایشان را جمع میکنند). بازیهایی طراحی کنید که در آن نیاز به کمک آنها به شما باشد اما این کار را با ظرافت انجام دهید تا طبیعی به نظر برسد. یادتان نرود آنها هم قدرت درک این مسایل را دارند. وقتی در حال ظرف شستن هستید و فرزندتان اصرار دارد به شما کمک کند، فضایی ایجاد کنید تا بتواند این کار را به شکل تفریحی و بازی انجام دهد. او سعی دارد به دنیای بزرگترها راه بیابد و بهتر است حس مسوولیتپذیری را در بین بازیها درک کند.
آموزش نظم و ترتیب
کودک با این بازیهای خلاقانه میتواند به اهمیت زمان، برنامهریزی و نظم و ترتیب پی ببرد. بعضی بازیها زمان شروع و پایان دارند و کودک باید در زمان مشخصی آنها را به اتمام برساند و به این ترتیب مدیریت زمان را میآموزد.
البته این بازیها ضمن اینکه نظم و هیجان دارند، ممکن است باعث استرس هم بشوند بنابراین فضای بازی را کنترل کنید. اگر قرار باشد نظم و مدیریت را در آینده یاد بگیرد، بهتر است با شیوه بازی آن را بیاموزد و اگر حس کند فضای جدی و سختی حاکم است، ممکن است عکسالعمل خوبی نداشته باشد.
منبع: روزنامه سلامت
مطالب مرتبط:
راهنمایی برای درک بهتر روانشناسی کودک
نظرات بسته شده است.