با فتق شکمی و علت پیدایش آن آشنا شوید!
فتق شکمی و سایر انواع فتق زمانی رخ می‌دهد که بافت چربی یا اندامی از محل ضعیفی در بافت همبند یا دیواره عضلانی اطراف آن بیرون‌زده شود. فتق معمولاً به‌خودی خود بهتر نمی‌شود. فتق‌ها عموماً تمایل دارند بزرگ‌تر شوند. در موارد نادر، آنها می‌توانند منجر به عوارض تهدیدکننده زندگی شوند. به همین دلیل است که پزشکان اغلب جراحی را توصیه می‌کنند. اما هر فتق نیاز به درمان فوری ندارد و به‌اندازه و علائم آن بستگی دارد. اگر این مشکل علامت‌دار و بیشتر نشود، ممکن است اصلاً نیازی به درمان نداشته باشد. شایع‌ترین انواع فتق عبارت‌اند از اینگوینال (کشاله ران داخلی)، شکافی (ناشی از برش)، استخوان ران (کشاله ران)، ناف (ناف) و هیاتال (قسمت فوقانی معده).
در فتق اینگوینال، روده یا مثانه از طریق دیواره شکم یا داخل کانال اینگوینال در کشاله ران بیرون‌زده است. حدود ۹۶ درصد از فتق‌های کشاله ران اینگوینال هستند و بیشتر آنها به دلیل ضعف طبیعی در این ناحیه در مردان ایجاد می‌شود.
در فتق برشی، روده در دیواره شکم در محل جراحی قبلی شکم فشار می‌آورد. این نوع فتق در افراد مسن یا دارای اضافه‌وزن که بعد از جراحی شکم غیرفعال هستند بیشتر دیده می‌شود.
فتق ران هنگامی رخ می‌دهد که روده وارد کانال حامل شریان ران در قسمت فوقانی ران می‌شود. فتق استخوان ران بیشتر در زنان شایع است، به‌ویژه در زنان باردار یا چاق.
در فتق ناف، بخشی از روده کوچک از دیواره شکم نزدیک ناف عبور می‌کند. این نوع فتق بیشتر در نوزادان تازه‌متولد شایع شده است، همچنین معمولاً زنان چاق یا کسانی را بیشتر مبتلا می‌کند که فرزندان زیادی را به دنیا آورده‌اند.
چرا فتق شکم اتفاق میفتد؟
در نهایت، همه فتق‌های شکمی و سایر فتق‌ها در اثر ترکیبی از فشار و باز شدن یا ضعف عضله ایجاد می‌شوند. گاهی اوقات ضعف عضلانی در هنگام تولد وجود دارد. هر چیزی که باعث افزایش فشار در شکم شود می‌تواند باعث فتق شود، از جمله: فتق کف شکم و لگن.
فتق اینگوینال شایع‌ترین فتق شکمی است. دیواره شکم از دو مجموعه ماهیچه در هر طرف بدن تشکیل شده است که یکدیگر را آینه می‌کنند. آنها شامل عضلات راست شکم، مورب داخلی، مورب خارجی و عرضی هستند.
جراحی برای فتق‌هایی که حبس یا خفه شده‌اند توصیه می‌شود. جراحی همیشه برای فتق اینگوینال در کودکان نیز توصیه می‌شود.
جراحی فتق چگونه است؟
ترمیم فتق جراحی شامل هل دادن برجستگی به داخل قسمت بدن است که باید آن را با استفاده از مش در خود نگه دارد و آن را در آنجا نگه دارد.
در صورت بروز هر یک از موارد زیر، پزشک شما احتمالاً جراحی فتق شکمی را توصیه می‌کند:
بافت (مانند روده) در دیواره شکم گرفتار می‌شود به این می‌گویند حبس. در صورت عدم درمان ممکن است منجر به خفگی شود. این زمانی است که خون‌رسانی به بافت قطع می‌شود.
فتق خفه می‌شود. این می‌تواند باعث آسیب دائمی شود و یک اورژانس جراحی است. اندام‌های غضروفی، معمولاً روده‌های شما، می‌میرند و اگر به‌سرعت برداشته نشوند، می‌توانید به‌شدت بیمار شوید. در صورت داشتن تب یا حالت تهوع، درد ناگهانی که بدتر می‌شود یا فتق قرمز، بنفش یا تیره می‌شود، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.
فتق باعث درد یا ناراحتی می‌شود یا بزرگ‌تر می‌شود.
شرایطی که جراحی فوری فتق را نیاز ندارد
فتق شکمی شما با درازکشیدن از بین می‌رود، یا می‌توانید آن را به داخل شکم خود فشار دهید، به این فتق کاهش پذیر گفته می‌شود.
این نوع فتق کوچک است و علائم کمی یا بدون علائم ایجاد می‌کند و ممکن است هرگز نیازی به جراحی نداشته باشند.
تقریباً همه کودکان و بزرگسالان می‌توانند جراحی فتق را انجام دهند. اگر به‌شدت بیمار هستید یا بسیار ضعیف هستید، می‌توانید عمل نکنید. پزشک شما می‌تواند به شما کمک کند تا مزایای این روش را در مقایسه با توانایی بهبودی خود بسنجید.
انواع جراحی فتق
پزشک شما می‌تواند فتق شکمی یا سایر فتق‌هایی که ممکن است درگیر آن باشید را به یکی از دو روش مرسوم برطرف کند. هر دو در بیمارستان یا مرکز جراحی انجام می‌شوند.
معمولاً پس از عمل ظرف چند روز به خانه باز می‌گردید. در بسیاری از موارد، شما می‌توانید همان روز عمل خود را به خانه برسانید.
جراحی باز:
قبل از انجام جراحی باز بیهوشی عمومی دریافت خواهید کرد. جراح یک برش (برش) ایجاد می‌کند تا پوست شما باز شود. آنها فتق را به‌آرامی به‌جای خود برمی‌گردانند، آن را می‌بندند یا آن را برمی‌دارند. سپس ناحیه ضعیف عضله (جایی که فتق به آن فشار وارد شده است) را با بخیه می‌بندند.
برای فتق‌های بزرگ‌تر، جراح شما ممکن است یک‌تکه مش منعطف برای حمایت بیشتر اضافه کند. این به جلوگیری از بازگشت فتق کمک می‌کند.
جراحی لاپاراسکوپی:
در جراحی فتق شکمی٬ شکم شما با یک گاز بی‌ضرر متورم می‌شود. این به جراح نگاه بهتری از اندام‌های شما می‌دهد. آنها چند برش کوچک (برش) در نزدیکی فتق شکمی ایجاد می‌کنند.
آنها یک لوله نازک با یک دوربین کوچک در انتها (لاپاراسکوپ) وارد می‌کنند. جراح از تصاویر لاپاراسکوپ به‌عنوان راهنمای ترمیم فتق با مش استفاده می‌کند. برای جراحی لاپاراسکوپی، بیهوشی عمومی دریافت خواهید کرد.
بهبودی معمولاً با جراحی لاپاراسکوپی سریع‌تر است. به طور متوسط بیماران یک هفته زودتر نسبت به عمل جراحی باز به روال عادی زندگی خود برمی‌گردند.
نوع جراحی که اغلب نیاز دارید بستگی به‌اندازه، نوع و محل فتق شما دارد. پزشک همچنین شیوه زندگی، سلامتی و سن شما را در نظر می‌گیرد.
ترمیم جراحی لاپاراسکوپی ممکن است برای افرادی مناسب نباشد که:
فتق شکمی حبس داشته باشد.
نمی‌تواند بیهوشی عمومی را تحمل کند.
اختلالات خونریزی مانند هموفیلی یا پورپورای ترومبوسیتوپنیک ایمنی داشته باشد.
دارویی مصرف کند (که رقیق‌کننده خون نامیده می‌شود) که از لخته شدن خون جلوگیری کند.
اگر جراحی‌های شکمی زیادی انجام داده‌است، بافت اسکار ممکن است انجام عمل را از طریق لاپاراسکوپ دشوارتر کند.
بیماری‌های ریوی شدید مانند آمفیزم داشته باشد. دی‌اکسیدکربن مورداستفاده برای باد کردن شکم ممکن است در تنفس آنها اختلال ایجاد کند.
باردار هستند.
به‌شدت چاق هستند.
ترمیم فتق لاپاراسکوپی معمولاً در کودکان انجام نمی‌شود. اما ممکن است هنگام ترمیم فتق باز در کودکان از لاپاراسکوپ برای کاوش کشاله ران مقابل فتق استفاده شود.
جراحی لاپاراسکوپی برای ترمیم فتق شکمی اینگوینال بی‌خطر است. هنگامی که ترمیم توسط یک جراح مجرب که از تکه‌های مش استفاده می‌کند انجام شود، احتمال بازگشت فتق کم است.
تکه‌های مصنوعی در حال حاضر به طور گسترده‌ای برای ترمیم فتق در هر دو جراحی باز و لاپاراسکوپی استفاده می‌شود.
مزایای جراحی لاپاراسکوپی نسبت به ترمیم فتق باز
برخی از افراد ممکن است ترمیم فتق لاپاراسکوپی را ترجیح دهند زیرا درد کمتری ایجاد می‌کند و آنها می‌توانند زودتر از عمل بعد از جراحی ترمیم باز به زندگی عادی بازگردند.
ترمیم فتق شکمی مکرر اغلب با استفاده از تکنیک‌های لاپاراسکوپی آسان‌تر از جراحی باز است.
امکان بررسی و ترمیم فتق دوم در طرف مقابل در زمان عمل وجود دارد.
ازآنجاکه از برش‌های کوچک‌تر استفاده می‌شود، لاپاراسکوپی ممکن است به دلایل زیبایی جذابیت بیشتری داشته باشد.