تِنیس، دومین ورزش محبوب جهان

تِنیس ورزشی راکتی است که بین دو نفر (تنیس تک نفره) یا بین دو تیم دونفره (دوبل) بازی می‌شود. هر بازیکن راکتی دارد که دارای صفحه‌ای از شبکه توری است. بازیکن با این راکت، توپی لاستیکی با پوشش نمدی را به زمین حریف پرتاب می‌کند. بازیکنی (یا تیمی) که زودتر امتیاز نهائی را به دست آورد برنده‌است.

این ورزش ابتدا در بریتانیا و بیشتر میان اشراف‌زادگان رایج شد و سپس به سایر کشورهای انگلیسی زبان رفت و اکنون در همه کشورها بازی می‌شود.

تنیس از ورزش‌های المپیک است. در برخی از کشورها به آن تنیس میدانی می‌گویند تا از ورزش دیگری بنام تنیس شاهی که در سالن و در زمینی با ابعاد متفاوت بازی می‌شود و همچنین تنیس روی میز (که در برخی کشورها با نام پینگ پنگ) متمایز گردد.

تنیس، دومین ورزش محبوب جهان ورزشی قابل دسترس برای همه افراد بدون محدودیت سنی و جنسی است.

سن شروع و پایان
کودکان می توانند تنیس را از سن ۸ سالگی آغاز کنند اما پزشکان انجام این ورزش را برای شرکت در مسابقات قبل از ۱۲ سالگی توصیه نمی کنند زیرا میل به آموزش بیش از حد توان برای تبدیل شدن به قهرمان ممکن است به نوعی وسواس تبدیل شود که مشکلات بدنی مربوط به مفاصل، عضلات و مشکلات روحی را در سنین پایین رقم زند.

بعد از سنین ۴۰ سالگی معاینات پزشکی ضروری است به خصوص برای افرادی که کلسترول اضافی دارند یا افرادی که تصمیم به از سرگیری این ورزش پس از یک دوره توقف طولانی دارند.

در سن ۶۰ سال بهتر است این ورزش به صورت ۲ نفره انجام شود.

هشدار ها:
این ورزش به نوجوانانی که از اختلالات رشد و هم چنین افرادی که از درد ستون فقرات رنج می برند توصیه نمی شود. در این ورزش باید به فشار خون توجه داشت زیرا حرکات تند و سریع ممکن است به سیستم قلبی – عروقی آسیب زند. در صورتی که بازی شما بد است سعی کنید زیاد بدوید.

فواید تنیس:
تنیس ورزشی کامل است که با افزایش مهارت ،انعطاف پذیری ، هماهنگی حرکات همراه است. فعالیت منظم نیاز باعث استقامت بدن می شود. همچنین این ورزش نیاز به صبر و حوصله فراوان دارد.

فواید جسمی تنیس:
۱- تناسب غیر هوازی با فعالیت های انفجاری، کوتاه و شدید برای بدست آوردن امتیاز و استراحت کوتاه بین آن که به عضلات کمک می کند تا از اکسژن استفاده کنند.

۲- تناسب هوازی به دلیل سوزاندن چربی و بهبود عملکرد سیستم قلبی عروقی و انرژی در سطح بالاتر.

۳- افزایش قدرت پا به وسیله چندین استارت و توقف در طول بازی.

۴- افزایش سرعت به دلیل وجود دو سرعت (مجموعه ای از دوها به جلو و عقب، چپ و راست) ، پرش و جهش برای حرکت کردن سریع تر.

۵- افزایش میزان چابکی با وادار کردن به چندین بار تغییر جهت در طول مدت کوتاه.

۶- افزایش هماهنگی کلی بدن. چون بازیکن در طول بازی برای ضربه زدن ناچار به دویدن است و برای زدن ضربه موفق باید بلافاصله پس از دویدن بالاتنه حالت مناسب (هماهنگ و منطبق با ضربه )به خود بگیرد و همه این حالات باعث بالا رفتن میزان هماهنگی بدن می شود.

۷- افزایش میزان هماهنگی چشم ها و دست ها چون بازیکن مدام ملزم به قضاوت در مورد زمان رسیدن توپ و زدن ضربه است.

۸- بهبود وضعیت انعطاف پذیری به علت کشش ها و مانورهای دائمی برای برگرداندن توپ به سمت حریف.

۹- تعادل فعال به وسیله صدها استارت ،توقف ، تغییر جهت و ضربه زدن در حال دویدن.

۱۰- تراکم و افزایش قدرت استخوان با قوی تر کردن استخوان های بازیکنان و در نتیجه جلوگیری از پوکی استخوان با افزایش سن!

۱۱- از طریق ایجاد تناسب اندام و سلامتی کلی میزان مقاومت در برابر بیماری ها را افزایش می دهد.

۱۲- بهبود رفتار های تغذیه ای به خاطر خوردن قبل از مسابقه برای افزایش تولید انرژی و پس از مسابقه برای اجرای تمرینات ریکاوری.

دلایل روانشناختی برای بازی تنیس:

۱- گسترش اخلاق کاری

۲- گسترش نظم فردی

۳- کنترل و سعی در عدم تکرار اشتباهات

۴- تطابق با استرس به نحو موثر

۵- یادگیری حل مسائل

۶- یادگیری برای رقابت نفر به نفر

مشکلات:
درد آرنج شناخته ترین درد رایج در تنیس می باشد که به دلیل التهاب تاندون آن می باشد وممکن است در اثر حرکت نامناسب و یا مواد نادرست به کاربرده شده در ساخت راکت ایجاد شود.

مشکلات رایج دیگر شامل آسیب مینیسک، پیچ خوردگی مچ پا، التهاب تاندون آشیل، آسیب عضله همسترینگ، و درد های کمر می باشد.