بهترین برخورد با بچه‌های بد دهن چیست؟

بددهنی کودکان یکی از اصلی‌ترین مشکلات والدین است. بددهنی نوعی پرخاشگری کلامی است و در بسیاری از موارد جنبه یادگیری دارد. کودکان موجوداتی پاک هستند که قادر به تشخیص خوب و بد نیستند و بسیاری از رفتارهای غلطی که از خود بروز می‌دهند انعکاس وقایع محیط اطراف آنها است. کودک از والدین یا در مهد و حتی از فیلم‌ها و برنامه‌های کودک الفاظ زشت را می‌آموزد و برای جلب توجه اطرافیان و ابراز خود یا تحریک احساسات دیگران و به خشم آوردنشان و حتی برای لجبازی و شکستن محدودیت ها، از آن استفاده می‌کند. در واقع کودکان آمیزه‌ای از رفتار بزرگترها و محیط زندگی خود هستند و نباید آنها را به دلیل رفتارهای بد سرزنش کرد. حالا این سؤال پیش می‌آید که در مقابل ناسزایی گویی فرزندمان چه کنیم؟

– والدین باید به طور کلی ناسزاگویی را ترک کنند همچنین به کودک توضیح دهند که رفتار قبلی آن ها صحیح نبوده است.

– بهتر است فرزندتان با کودکانی معاشرت داشته باشد که سبک رفتاری آن ها به آموزش رفتارهای ناپسند به او منجر نشود. کنترل تعامل های کودک خصوصاً پس از سال اول تولد که مهارت های کلامی کودک در حال تحول و بهبود است بسیار اهمیت دارد. همچنین از همان ابتدا کارتون ها و بازی های رایانه ای کودک را با دقت انتخاب و تهیه کنید.

– در قالب بازی، بیان قصه و اجرای نمایش، مهارت های برقراری تعامل اجتماعی و شیوه های مطلوب ارتباط با دیگران را به فرزندتان آموزش دهید. همچنین برای یادگیری و اجرای صحیح این آموزش ها او را مورد تشویق قرار دهید و برایش پاداش تعیین کنید. این تشویق ها و یا پاداش ها باید بلافاصله و به تناسب رفتار کودک ارائه شود.

– مراقب رفتارهایتان به‌عنوان الگویی برای کودکان باشید. اگر خیلی فحش می‌دهید، احتمالا کودک‌تان هم همین کار را خواهد کرد. به‌صرف اینکه به او بگویید: «این حرف‌ها مال بزرگ‌‌ترهاست؛ به‌خاطر همین من می‌تونم بگم اما تو نه»، بددهنی او را متوقف نخواهد کرد. کودکان می‌خواهند مانند بزرگ‌سالان باشند و کار شما را تکرار خواهند کرد.

– والدین با دقت بیشتری کارتون‌ها، فیلم‌ها و بازی‌های رایانه ای را برای کودکانشان انتخاب کنند.

– روش های سختگیرانه والدین، رفتارهای پرخاشگرانه به خصوص ناسزاگویی کودک را افزایش می دهد، تغییر شیوه های تعامل با کودک از تثبیت این رفتار جلوگیری می کند.

– کودکان اغلب مرتکب رفتارهایی می‌شوند که توجهات زیادی را جلب می‌کند. اگر شما به کلمات بدی که به‌کار می‌برد، بخندید یا واکنش افراطی نشان بدهید، تقریبا تضمین کرده‌اید که باز هم آن کلمه را تکرار کند. بی‌توجهی می‌تواند به‌عنوان اولین قدم برخورد مقابله‌ای خوبی باشد؛ به‌خصوص برای بچه‌های کم‌سال‌تر. اگر فحش تکرار شد، در عین اینکه توجه خاصی نشان نمی‌دهید، برایش توضیح دهید که این کلمه‌ی خوبی نیست و دیگر نباید آن را تکرار کند.

– در مقابل فحاشی کودک هیچ گونه واکنشی نشان ندهید و کاملا حرکات او را نادیده بگیرید تا حس کنترل کردن دیگران در او تقویت نشود.

– با شنیدن حرف های زشت کودک نخندید، بلکه با او صحبت کنید و برایش توضیح دهید هر روزی که حرف های ناپسند نزند یا درمهمانی ها این رفتار را نداشته باشد پاداش خواهد گرفت.

– باید در پی ایجاد کردن موقعیت هایی باشید که کودک احساس نشاط و دوست داشتنی بودن را تجربه کند. در چنین مواردی باید به درمان حالات افسرده وار او نیز بپردازیم. این حس را باید در تمامی تعاملات بگنجانید تا از افسردگی و اضطراب او بکاهید.

– شکیبایی به خرج دهید و برای اجرای روش هایی که عنوان شد حداقل چندین هفته وقت بگذارید. با این وجود، اگر مشکل فرزندتان همچنان ادامه یافت یا با لجبازی افراطی همراه بود از جلسه حضوری برای مشورت با یک روان پزشک یا روان شناس استفاده کنید.

مطالب مرتبط:
با کودکان گوشه‌ گیر چگونه رفتار کنیم؟

علت بی احترامی کودکان و نحوه برخورد با آن ها

چگونه با کودکان در مورد بحران مالی صحبت کنیم؟

اختلالات روانی در کودکان و جوانان

امتیاز دهید: post
ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.